داریوش

نرم کننده بتن که به عنوان کاهنده آب (به انگلیسی: plasticizer konkret) در بتن نیز شناخته می شود. عمل این افزودنی افزایش سیالیت و ایستایی در مقدار ثابت آب و یا کاهش آب در سیالیت ثابت بتن است.
url
سازوکار
در روان کننده های غیر پلی کربوکسیلات، روان کننده بار الکتریکی یکسانی را بین ذرات سیمان ایجاد می کند و در نتیجه باعث کاهش پیوند بین مولکولی و افزایش فاصله بین ذرات سیمان می شود که در نهایت منجر به افزایش سیالیت می شود.

انواع روان کننده های بتن
نسل اول روان کننده ها
اولین نسل روان کننده های مبتنی بر مونومرهای لیگنوسولفونات در اوایل دهه 1930 تولید و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. ویژگی ماندگار پلاست کاهش قابل توجه مصرف آب در بتن و حفظ راندمان بتن بوده است که به دلیل ماهیت مونومرهای مورد استفاده و عملکرد آنها در فرآیند آبگیری سیمان به عنوان روان کننده ای با ماندگاری بالا شناخته شده است. از مهمترین معایب روانکارهای نسل اول می توان به میزان بسیار بالای مصرف در هر متر مکعب بتن (نسبت به روان کننده های نسل بعدی)، محدودیت استفاده در شرایط سرد، هوادهی و در برخی موارد کاهش مقاومت بتن اشاره کرد.

نسل دوم روان کننده ها
نسل دوم روان کننده ها در اواسط دهه 1960 که به عنوان روان کننده های فوق العاده یا کاهنده آب قوی نیز شناخته می شوند، بیشتر بر اساس مونومرهای ملامین سولفونات و نفتالین سولفونات بودند. فوق روان کننده پایاپلاست قادر است مصرف آب بتن را کاهش داده و راندمان بتن تازه را حفظ کند. میزان مصرف بالای آن برای رسیدن به سیالیت کافی و همچنین عدم حفظ راندمان در مدت زمان طولانی و عدم استفاده از آن در شرایط آب و هوایی گرم از جمله محدودیت های این نسل از روانکارها است. همچنین با توجه به نوع ساختار پلیمری این نوع روان کننده ها باید قبل از استفاده از نظر سازگاری با سیمان آزمایش شوند.

نسل سوم روان کننده ها
روان کننده نسل سوم یک سوپر روان کننده یا فوق روان کننده است که بر پایه پلی کربوکسیل اتر تولید می شود و به دلیل مزایای فراوان به سرعت وارد عرصه رقابت شد و در صنعت فناوری بتن مورد استقبال گسترده قرار گرفت. یکی از مهم ترین ویژگی های آن کاهش چشمگیر مصرف آب بتن و حفظ راندمان بتن برای مدت زمان مناسب است. پایاپلاس به همراه قیمت مقرون به صرفه و حباب کمتر (در مقایسه با روان کننده های نسل اول)، به محبوب ترین و محبوب ترین افزودنی بتن در سراسر جهان تبدیل شده است.


اثرات روان کننده بتن:
روی بتن چکش خوار
اختلاط آب را به حداقل برسانید
افزایش عملکرد
تأثیر بر ضبط بر اساس نوع
کاهش سستی
حباب زدن
بهبود توانایی پمپاژ
جلوگیری از نشت آب و رسوب
افزایش پرداخت بدهی
استاندارد سازی تولید
گرمای اولیه هیدراتاسیون را به تاخیر بیندازید
از جمع شدن خمیر جلوگیری کنید
روی بتن جامد
افزایش مقاومت فشاری
افزایش مقاومت خمشی
کاهش تخلخل
انتقال کم
افزایش دوام بتن
انواع روان کننده ها بر اساس تاثیر آنها بر چسبندگی
روان کننده های بتن
این افزودنی ها عموما گیرش اولیه و گیرش نهایی را به تاخیر می اندازند. اگرچه در موارد نادری مشاهده شده است که تشنج اولیه را تسریع می کند.

البته این مشکل با تاخیر در اضافه شدن افزونه قابل حل است.

نکته 1: به طور کلی گیرش خمیر سیمان کندتر از بتن است و مقدار کمتری روان کننده کند حرکت لازم است تا بر گیرش خمیر سیمان تأثیر بگذارد.

تبصره 2: در صورت افزودن ماده افزودنی فوق تاخیر در تهیه سیمان پوزولانی و سیمان وزن دار بیشتر از سیمان معمولی خواهد بود.

روان کننده های مبتنی بر لیگنین گیرش فوری را به تعویق می اندازند و افزودنی های مبتنی بر قند اثر معکوس خواهند داشت و گیرش فوری را تسریع می کنند.


روان کننده های رایج
این افزودنی ها حاوی ترکیباتی هستند که هیدراتاسیون سیمان را تسریع می کنند و اثر میرایی روان کننده ها را خنثی می کنند. زمان گیرش این بتن در مقایسه با بتن بدون روان کننده 1.5+ ساعت می باشد.

روغن های شتاب دهنده
برای کاهش اثر تاخیری ذاتی روانکارها، همیشه مقداری شتاب دهنده در آنها وجود دارد و میزان شتاب در زمان گیرش بستگی به نوع افزودنی، دمای محیط و نوع سیمان مصرفی دارد.